دسته: اگزیستانسیالیسم

هیچ؛ در تمنای ارزشی برای ماندن

فرشاد نوروزی   «ای از نژاد مفلوک فانی، فرزند بخت و فلاکت چرا مرا وادار می کنی تا چیزی به تو بگویم که مصلحت آن است که درباره اش نشنوی؟ آن چه از همه بهتر است مطلقاً فراسوی دسترسی توست، زاده نشدن، نبودن، هیچ بودن[i]. اما پس از آن بهترین چیز برای تو هرچه زودتر…




جمهوري سكوت

ژان پل سارتر برگردان: فرشاد نوروزی – محمد زرینه   فرهنگ نامه تخصصی فلسفه مواجه سارتر با واژگان همواره نه بر سیاق تحلیل گزاره که بر تنسیق خاستگاه اگزیستانسیالیستی عبارات استوار است و از اینرو باید آثار وی را نه در گزاره های تحلیلی که در بافتار معانی مستتر در کنه آنها و ساحت اندیشگی سارتر دریافت؛ هرچند…




هیچ؛ کامو و فروکاست نیچه

| روزنامه اعتماد فرشاد نوروزی نگاه و قلم آلبر کامو او را به نویسنده ای فلسفی مبدل نموده است. در واقع می‌توان حدود فکری وی را با نویسندگانی چون پاسکال، کیرکگارد و نیچه سنجید. کامو بیشتر یک نویسنده است تا فیلسوف هرچند که ادبیات وی در بستری فلسفی-اخلاقی قرار گرفته است. خود او زمینه‌ی فلسفی…




پوچ و هیچِ انسان مدرن؛ کی یرکگار و نیچه

| روزنامه اعتماد فرشاد نوروزی «من انگشتم را در هستی فرو می برم- بوی پوچی می دهد. من کجا هستم؟ این چیزی که آن را جهان می خوانند چیست؟ چه کسی مرا به این دام انداخته و اکنون مرا وانهاده است؟ من کی هستم؟ چگونه به جهان آمده ام؟ چرا با من مشورت نشد؟» سورن…



جدال در پرتو تفرّدِ «آن فرد»: سورن کی یرکگارد

| منتشر شده در روزنامه اعتماد و سایت انسان شناسی و فرهنگ | فرشاد نوروزی سورن کی یرکگارد نویسنده ژرف و پربار «عصر طلایی» خرد و هنر دانمارک می باشد. وی در طول حیات خود بیرون از سرزمین مادری اش کمتر شناخته شده بود و پس از مرگش بود که تأثیر و نفوذش در فلسفه، ادبیات و الهیات آلمان،…